بهانه من

بگوکه گل نفرستدبه خانه من که عطریادتوپرکرده اشیانه من

توچلچراغ سعادت فروزبخت منی

به جای ماه توپرتوفشان به خانه من عزیزم

عزیزم به شوق روی تو من زنده ام خداداند

برای زیستن اینک? تویی بهانه من عزیزم